In de voormiddag stond er voor elk leerjaar een aparte activiteit op het programma: de eerste- en vierdejaars stapten te voet naar Scherpenheuvel waar Damiaan afsprak met zijn moeder daags voor zijn vertrek naar Hawaii. Een mooie bezinning maakte diepe indruk. De leerlingen van het 2de jaar waren te gast in het Damiaancentrum in Leuven en bezochten natuurlijk het graf van Damiaan. Zoals elk jaar fietsten de derdejaarsleerlingen naar Tremelo en bezochten er, na de eucharistieviering, het Damiaanmuseum. Een deel van de leerlingen van de 3de graad keek naar de film over Damiaan, een ander deel geraakte in de ban van de theatermonoloog Damiaan door acteur Jo de Caluwe.

In de namiddag kwam iedereen terug naar school waar op de speelplaats een groot podium stond opgesteld. De muziek van de DJ moest het wachten op enkele sprekers opvrolijken. Dir. Smeets vergeleek deze happening met een feestdag van een familie die telkens de belangrijkste momenten samen viert. Nadien vertelde pater picpus Paul Eerlings hoe hij gefascineerd werd door Damiaan en zo intrad in de congregatie van de orde van de paters Picpussen en zo ook terecht kwam in het Aarschotse klooster verbonden aan het Damiaaninstituut. Met zijn witte soutane met 2 rode harten erop deed hij sommigen denken aan de paus!

Striptekenaar Jan Bosschaert tekende 10 jaar geleden de Damiaan ‘met de blik die uitdaagt en vraagt: en jij, wat ga jij vandaag doen als je tussen de melaatsen van vandaag leeft?’. Vandaag was Bosschaert er ook bij en samen met tekstschrijver en DIA-leerkracht Bart Maessen signeerde hij een aantal strips voor iedereen op school die verjaarde op dezelfde dag als Damiaan.
Uiteraard mocht Damiaanactie op deze dag niet ontbreken; een vertegenwoordigster maakte iedereen warm om 2 pakjes Damiaanstiften te kopen om zo de 260.000 melaatsen te genezen.

Bij de genodigden op de feestnamiddag waren ook enkele familieleden van Jozef De Veuster; de meest gekende was Herman Verbruggen, alias Markske van de Kampioenen. Deze oud-leerling van het Damiaaninstituut stal de show: hij vertelde honderduit over zijn studententijd. Iedereen luisterde aandachtig naar het verhaal over het plankje dat hij had gemaakt in het eerste jaar VSO: op deze manier ontdekte hij – naast zijn interesse voor biotechniek – zijn talent voor houtbewerking. Het plankje doet hem nog altijd denken aan Damiaan die het beste in een mens kan boven halen.
Vol enthousiasme sprak hij over zijn fascinatie voor Damiaan, zeker na zijn bezoek aan Molokaï en de projecten van Damiaanactie in Bangladesh. Als we allemaal een heel klein beetje Damiaan zouden zijn, een heel klein beetje goed voor mekaar, dan wordt de wereld beter.
Een leerling van het eerste jaar vatte de boodschap van Damiaan eenvoudig samen: “Positief zijn”.

Er werd ondertussen nog gekeken naar de projectie op groot scherm van de legendarische fietstocht in 2009 die alle 1200 leerlingen en 200 personeelsleden maakten om de houten reliekschrijnen in Leuven te overhandigen aan de paters.
Een mooie dag voor de school die geslaagd is als we een leerling horen zeggen: “Damiaan vertelt dat je met een gepeste leerling ook kan gaan voetballen of volleyballen”, zo eenvoudig sterk is de inspiratie van onze Damiaan.
Je kan erop wedden dat alle leerlingen volgende week met veel aandacht de strip van Damiaan zullen verslinden.
Weer een generatie jongeren die Damiaan niet zal vergeten!